نقش
بزکوهی نماد ایران باستان، با مضمون آبخواهی، زایندگی، فراوانی نعمت و
محافظت است. تعبیری از یک فرشته که در مواقع سختی ها از آن کمک خواسته
می‌شد و....
تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد نقش و طرح های به کار رفته در حدود 90 درصد
از سنگ نگاره های باستانی کشف شده در سرتاسر جغرافیای ایران مربوط به بز
کوهی است.
نقش بزکوهی نماد ایران باستان
با مضمون آبخواهی، زایندگی، فراوانی نعمت و محافظت است. تعبیری از یک فرشته که در مواقع سختی ها از آن کمک خواسته می‌شد.
سنگ نگاره های ایران نشان از تاریخی دور و دراز در این سرزمین دارند. نشان
هایی از حیوانات ، انسان ها ، گیاهان و زندگی . همه و همه را می توان بر
روی سنگ نگاره ها یافت.در مورد چرایی نقش بستن بز بر روی این سنگ نگاره ها
تاکنون به صورت خلاصه به مواردی اشاره کرده اند ، مهم ترین و معروف ترین آن
ها اشاره ای است به داستان آفرینش انسان است،که در اسلاید بعد به آن اشاره
می شود.
معرفی مختصر نماد بز کوهی در ایران باستان
“بر اساس داستانی اساطیری مربوط به ایران نخستین انسان روی زمین کیومرث بود
که در شاهنامه فردوسی از آن بعنوان نخستین پادشاه نام برده شده است.
کیومرث حدود چهل سال برزمین زندگی کرد و سپس با اهریمن زشتی ها در افتاد و
به دست اهریمن کشته شد. دو قطره خون کیومرث بر زمین می‌چکد و از آن یک بوته
ریواس دو شاخه می‌روید. این دو شاخه ریواس برهم می‌پیچند و از یک شاخه ی
آن پسر زیبای جوانی به اسم مشی (ماری) و از شاخه دیگر آن دختر زیبای جوانی
به اسم مشیانه (ماریانه) متولد می‌شود وچون آنها غذا خوردن را نمی‌دانستند،
خداوند فرشته ای را قالب یک بزکوهی سفید رنگ می‌فرستد تا مشی و مشیانه را
شیر بدهد.
این بزکوهی تا آنها غذا خوردن را یاد بگیرند به آنها شیر می‌دهد، آنها بعد
از گذشت سالیان بزرگ می‌شوند و روز سیزده فروردین با هم ازدواج می‌کنند. به
اعتقاد من دلیل اینکه ما ایرانیان در روز سیزده فروردین سبزه گره می‌زنیم
به نوعی برگرفته از همین داستان اساطیری است… بز نشان باروری و رویش است ….
