رفاه
اجتماعی از جمله مهم ترین مقولات دنیای معاصر است و تدوین و اجرای
برنامه‌های رفاهی توسط دولت‌ها و سازمانهای ذیربط از روش‌ها ی مختلفی انجام
میشود. گفته میشود اغلب برنامه‌ریزی‌های رفاهی، ذیل برنامه‌ریز‌های کلان
کشوری انجام شده و به ندرت خصوصیات منطقه، ناحیه و نیاز‌های نواحی را در
نظر می‌گیرد. یکی از روش‌هایی که در سطح برنامه‌ریزی میان برد کاربرد
دارد تکنیک برنامه‌ریزی ناحیه‌ای است. این روش بر خلاف برنامه‌ریزی‌های
کلان، به صورت منطقه‌ای و با توجه به ظرفیت‌های بومی و ناحیه‌ای انجام
میشود. هدف پژوهش حاضر برسی تاثیر برنامه‌ریزی ناحیه‌ای بر رفاه اجتماعی
می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان شهر زنجان و نمونه آماری آن
مشتمل بر 385 شهروند شهر این می‌باشد که از طریق فرمول کوکران برای جامعه
نا محدود محاسبه شده است. پس از مطالعه کتابخانه‌ای و بررسی مبانی نظری
موضوع، دادههای موردنیاز به شیوه پیمایشی با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و
تحلیل داد‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج
نشان می‌دهد برنامه‌ریزی ناحیه‌ای بیشترین تاثیر را بر روی متغیر امنیت
اجتماعی و در مراحل بعدی به ترتیب با متغیر‌های ، فراغت، آموزش، سلامت،
مسکن، بیمه و جمعیت رابطه معنا داری دارد.
در این بخش تحقیقی کارشناسی ارشد جغرافیا با عنوان تکنیک‌های
برنامه‌ریزی ناحیه‌ای برای دانلود قرار داده شده است. این گزارش در 34 صفحه
و با فرمت PDF با کیفیت(با قابلیت کپی مستقیم به WORD) برای دانلود قرار
داده شده است. در ذیل فهرست مطالب آن آورده شده است.
