بتن
مسلح یا بتن آرمه به بتن مسلح شده با میلگرد (آرماتور) گفته می‌شود. برای
مسلح کردن بتن از میلگردهای تقویتی، شبکه‌های توری تقویتی، صفحات فلزی یا
الیاف تقویتی استفاده می‌گردد.
هدف اصلی استفاده از بتن آرمه، واگذاری نیروهای کششی بوجود آمده در بتن به
میلگردهاست(به دلیل مقاومت کششی بالای میلگرد) تا بدین طریق نیروهای کششی
به بتن وارد نشده و سبب ترک‌خوردگی و در نهایت پکیدن بتن نشود. مقاومت کششی
بتن ۰٫۱ مقاومت فشاری آن است. این نوع از بتن، در سال ۱۸۴۹ توسط باغبانی
فرانسوی به نام جوزف مونیر اختراع شده و در سال ۱۸۶۷ به ثبت رسید. واژه فرو
بتن نیز (به انگلیسی: Ferro Concrete) تنها به بتنی اشاره دارد که توسط
آهن یا فولاد تقویت شده باشد. از مواد دیگری همچون الیاف آلی و معدنی نیز
می‌توان به مانند کامپوزیت‌هایی در اشکال مختلف برای تقویت بتن استفاده
کرد.
دانلود فایل پاورپوینت توضیحی بر سیستم ساختمان های بتن مسلح با عایق ,pptx
در این پست فایل پروژه معرفی سیستم ساختمان های بتن مسلح با قالب عایق
ماندگار ICF را به صورت پاورپوینت و پی دی اف آماده کرده ایم که در قسمت
زیر توضیحات فایل مربوطه را مشاهده می کنید. فایل پاورپوینت شامل ۴۴ اسلاید
قابل ویرایش می باشد،
معرفی و روش اجرای ساختمان های بتن مسلح با قالب عایق ماندگار ICF
بخشی از متن پاورپوینت :
این سیستم شیوه اجرای ساختمان بتن آرمهٔ درجا با قالب‌های عایق ماندگار پلی
استایرنی است که سازه حاصل از آن، یک ساختمان بتن مسلح و در زمره سازه‌های متداول، تلقی می‌شود.
– در این سیستم ساختمانی، قالب‌های دیوار و سقف با استفاده از مفتول آهنی
گالوانیزه به قطر ۲٫۲ میلی‌متر، به صورت شبکه جوش شده، در محل کارخانه
ساخته شده و در وجوه داخلی و خارجی قالب پانل‌هایی از مصالح عایق‌کننده،
مانند پلی استایرن منبسط شونده کندسوز، قرار داده می‌شود.
– قالب‌های دیوار بتنی با امکان آرماتوربندی به میزان مورد نیاز و با ضخامت
مورد نظر طراح، از ۸۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر و بیشتر برای دیوارها و قالب‌های
تیرچه‌های متغیر و دلخواه، توسط خطوط تولید در مقیاس نسبتاً زیاد، قابل
تولید است. خط تولید کارخانه این سیستم، می‌تواند مدول‌های لازم برای ساخت
واحدهای مسکونی را تولید کند.
-مدول‌های کارخانه‌ای این سیستم سبک بوده و قابلیت حمل و نقل و نصب سریع در
اجرا را دارا می‌باشد، بطوری که اجرای بالغ بر ۲۰ مترمربع نفر-روزکاری را
مقدور می‌کند. ضخامت نسبتاً قابل ملاحظه دیوارهای تمام شدهٔ معماری را
می‌توان یکی از محدودیت‌های این سیستم عنوان کرد.
