منطقه
۱۷ شهرداری تهران تقریباً در جنوب غربی شهر تهران
واقعشده و محدود است از شمال و شمال غرب به مناطق ۱۰ و ۹ که حد
فاصل آنها خیابان قزوین از تقاطع صفوی تا سه راه آذری و
خیابان آذری میباشد. از سمت جنوب و جنوب شرقی به منطقه ۱۹ و
پادگان قلعه مرغی که حد فاصل آنها خیابان زمزم میباشد.
از سمت شرق به مناطق ۱۱ و ۱۶ که حد فاصل آنها خیابانهای
نوابصفوی، عبدالهی و مستقل میباشد. از سمت مغرب به منطقه
۱۸ که حد فاصل آنجاده ساوه و یافت آباد است.[۱]
این محله آسیبپذیرترین نقطه شهر تهران بهشمار میآید. دلایل آن در
روزنامه ابرار چنین توصیف میشود: وجود تراکم جمعیتی به میزان ۴ برابر دیگر
مناطق، فرسودگی بافت شهری در حداقل ۷۰ درصد بناها، رشته قناتهای متعدد و
امتداد یکی از گسلهای تهران در منطقه ۱۷ واقع در جنوب غرب پایتخت
اهمیت مسئله : بافت های فرسوده به عنوان مشکل درشهرهای بزرگ مطرح می
شوند اما درحقیقت پتانسیل های بالقوه ای هستند که می توان با شناسایی،
برنامه ریزی دقیق، آنها را به یک فرصت خوب تبدیل کرد. دربسیاری ازکشورهای
دنیا بافت فرسوده به عنوان ابزاری برای شکوفایی اقتصادی ،کاهش معضل بیکاری،
تامین مسکن مورد نیازمورد استفاده قرارمی گیرد. ساماندهی مناسب بافت
فرسوده مزایای همچون :-ازبین نرفتن اراضی کشاورزی -کاهش مصرف سوخت وانرژی
-کاهش آلودگی های زیست محیطی -کاهش خسارت های اقتصادی ناشی ازگسترش افقی
شهرها با دقت درنکات گفته شددرمی یابیم که ساماندهی بافت فرسوده شهری
دربرنامه ریزیهای شهری دارای اولویت است