طرح
باغشهر توسط هوارد (۱۸۵۰-۱۹۵۹م)، پیشنهاد گردید. این طرح زمانی مطرح شد
که کارگران کم درآمد نظر به موقعیت محل کار و مکان سکونت‌شان، به مشکل
مواجه شده بود. کارگران می‌توانستند مسکن با کیفیت پایین در مرکز شهر، یا
مسکن با کیفیت مطلوب و آب و هوای پاک در اطراف شهر انتخاب کنند. انتخاب
مسکن مناسب، در اطراف شهر، نظر به هزینهء حمل و نقل بالا برای طبقهء کم
درآمد مناسب به نظر نمی‌رسید. هوارد برای رفع این مشکل طرح باغشهر را
پیشنهاد کرد. طرح مذکور گنجایش جمعیت در حدود ۳۲ هزار نفر را داشت.[۱]
نظریه باغ شهر ابنزر هاوارد که در اوایل قرن بیستم ارائه شد تحول مهمی در
شهرسازی قرن بیستم محسوب می‌شود به گونه‌ای که لوییز مامفرد متفکر و شهرساز
بزرگ قرن بیستم چنین عنوان می‌کند: «در آغاز قرن بیستم دو ابداع مهم به
وقوع پیوست: هواپیما و باغ شهر؛ این هر دو طلایه داران عصر جدید بودند.
اولی بشر را قادر به پرواز بر فراز زمین ساخت و دومی مکان زیست نیکوتری را
روی زمین به او وعده داد.
هاورد در سال 0581 در لندن متولد شد. او باطرح نظریه باغشهرها در سال 0585 ، موسسه باغشهر و برنامه ریزی
شهری ونیز مجله ای را در سال 0588 بنا نهاد. وی شهر جدید لچ ورث را در پنجاه کیلومتری لندن در سال 0811 و
ولوین را در اطراف لندن در سال 0808 ساخت. در سال 0891 از او به عنوان قهرمان باغشهر یاد شد و وی در سال
0895 درگذشت.
هاورد در قرن نوزدهم ضمن جذب موقت در آیینهای ضد کلیسایی بریتانیا، به مطالعه طرحهای متعدد تخیل گرایان
درباره نحوه جایگزینی شهر صنعتی و اجتماع سرمایه داری به جای شهر و جامعه خود پرداخت، در نتیجه درعقیده وی
، احساسات سوسیالیستی پدیدار شد و بعدها نظریه اصلاحات ارضی خود را در قالب روشهای صلح آمیز مطرح کرد ؛
چیزی که مارکس در آثار خود از آنها ذکری نکرده بود. او نه فقط به دنبال کارکرد جدید شهر و روستا، بلکه به دنبال
یک هماهنگی اجتماعی انسانی با طبیعت نیز بود
