تنوع و احساس امنیت، از مهمترین کیفیتهای به وجود آورنده سرزندگی در هر
محله مسکونی میباشند. مشارکت عمومی در برنامه‌های محلی یکی از ابزارهای
تاثیر گذار بر سطح سرزندگی محلی و فاکتورهای آن است. امروزه به علت گسترده
شدن انتظارات و مسائل محیط شهری، تخصصی شدن، مقیاس برنامه ریزی، کمبود زمان
و. ..، از جنبه مشارکت مردمی کاسته شده است. به علت همین دوری مردم از
طرحهای شهری، شهرها تنها تبلوری کالبدی از تقاضاهای ظاهری افراد شده و به
نیازهای اصیل و مهم آنها نمیپردازند. در این پژوهش سعی شده، دریابیم
مشارکت در چه سطوحی و به چه میزان قادر به ایجاد و بهبود این کیفیتها در
محلههای مسکونی امروز است. این پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام این
پژوهش با آمار استنباطی است. در ابتدا با استفاده از مطالعات نظری انجام
شده، مهمترین شاخص‌های سرزندگی در محله شناسایی شده؛ و با استفاده از آزمون
خیدو، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده به بررسی رابطه آنها با
مشارکت مردمی در نمونه موردی اقدام گردیده است. با استناد به نتایج پژوهش،
مشخص شد که ارتباطی معنی دار و مستقیم بین سطح تنوع و ایمنی/ امنیت (به
عنوان مهمترین عوامل سرزندگی در یک محله شهری) و مشارکت مردم برای تحقق
آنها وجود دارد. همچنین مقدار ثابت و ضریب اثر بدست آمده در دو رابطه نشان
میدهد که تاثیرپذیری متغیر ایمنی/ امنیت از میزان مشارکت ساکنین محله، به
طرز معنا داری بیشتر از تاثیرپذیری متغیر تنوع میباشد. بدین معنی که
مشارکت مردمی تاثیر چشمگیری بر امنیت محلی دارد.
دانلود بررسی ارزیابی میزان تاثیر شهرسازی مشارکتی بر کیفیت های تنوع و احساس امنیت محلات مسکونی در ایران,pdf
