در
تأسیسات گرمایی، برای کم کردن تلفات حرارتی سطوح مختلف ساختمان، لوله‌ها،
کانال‌ها و مخازن و جلوگیری از نفوذ رطوبت و انتقال صدا، از مواد و مصالحی
به نام «عایق» استفاده می‌شود[۱] عایق‌های حرارتی مصالحی هستند که برای
جلوگیری از انتقال حرارت استفاده می‌شوند و عایقها دو گروه اصلی دارند که
روش کار آن‌ها کاملاً متفاوت است:
عایق‌هایی که در ساختار آن‌ها حبابهای هوا وجود دارد و باعث کاهش هدایت حرارت می‌شوند.
عایق‌هایی که حرارت را بازمی تابانند. پشت این عایقها باید حدود ۲۰ میلی‌متر فاصله هوایی تعبیه شود.[۲]
با پیشرفت تکنولوژی و لزوم احداث ساختمانهای سبک‌تر لازم شد که ضخامت
جداره‌ها به حداقل کاهش یابد؛ در پی آن مسئله گریز حرارت از پوسته خارجی
بنا مطرح شد؛ بنابراین به منظور کاهش هزینه ایجاد گرما و سرما، با قرار
دادن عایق حرارتی در پوسته ساختمان‌ها ضریب هدایت حرارتی مجموعه را به
میزان قابل توجهی کاهش داده‌اند. اصولاً حرارت به سه طریق انتقال
می‌یابد:تابش، همرفت هدایت. در دو طریق اول یک محیط گازی یا خلأ برای
انتقال گرما لازم است؛ ولی روش سوم انتقال در اثر تماس اجسام با یکدیگر
صورت می‌گیرد. انتقال حرارت از جداره‌های خارجی ساختمان به شکل هدایت
حرارت، مهمترین عامل اتلاف یا کسب حرارت در ساختمانهای معمولی است
پشم سنگ | پشم چوب | پشم شیشه | مواد پلاستیکی
به عایق هایی گفته می شود که از اتلاف انرژی گرمایی و سرمایی در یک سیستم و
یا سازه جلوگیری می نماید و راندمان بهره وری از انرژی را بالا برده که
این امر موجب می شود تا سوخت های فسیلی در واحد زمان کمتر مصرف شده و محیط
زیستی با co2 کمتر و سالمتر را برای ما به ارمغان بیاورد.استفاده از عایق
های حرارتی صرفه اقتصادی داشته و در مدت اندکی هزینه عایق کاری را برمی
گرداند.
تقسیم بندی عایق های حرارتی
این عایق های حرارتی شامل ۳ گروه عایق می شود.
الف : عایق های پشم معدنی : پشم سنگ – پشم شیشه و پشم سرباره از جمله عایق های حرارتی پشم معدنی می باشد.
ب: عایق های سیلیکات :شامل سیلیکات کلسیم و سیلیکات آلومینیوم می باشد.
ج: عایق های الیاف کربنی : الیاف گرافیتی از جمله عایق های الیاف کربنی می باشد.
د: الیاف شیشه : شیشه سلولی از عایق های الیاف شیشه می باشد…
