توازن
منطقی بین کاربریها وجود ندارد و به دلیل ضعف بنیه مالی ساکنان منطقه
امکان مقاوم سازی وجود ندارد و همچنین محوطه های اطراف بافت مسکونی در حال
تبدیل شدن به فضاهای دیگر است که از نظر سازگاری، از شرایط نامساعدی
برخوردار هستند که باید در ارزیابی آسیب پذیری در برابر زلزله این وضعیت
لحاظ شود(رک سایت شهرداری تهران ). آن چه باید در این جا به عنوان رویکرد
برنامه ریزی در نظر گرفت تغییرات وسیع در ابعاد کلان نیست بلکه حتی با
مداخلات موضعی نیز میشود تا حدودی از اثرات خطر زلزله کم کرد پس میتوان
رویکردهای برنامه ریزی را به شرح زیر طبقه بندی کرد : - بافت و ساخت منطقه
بافت گستره ای هم پیوند است که با ریخت شناسی متفاوت طی دوران حیات شهری در
داخل محدوده شهر یا حاشیه آن در تداوم و پیوند با شهر شکل گرفته باشد، این
گستره می تواند از بناها، مجموعه ها، راه ها، فضاها، تاسیسات و تجهیزات
شهری و یا ترکیبی از آن ها تشکیل شده باشد
دانلود بررسی نقش برنامه ریزی در کاهش خطر زلزله در بافت فرسوده,pdf
