بتن
سنگ روان در خدمت معماری نوین
بتن که میزان تولید آن بالغ بر 8/3 بیلیون مترمکعب در سال تخمین زده می
شود، به علت دارا بودن خواص و ویژگی های ممتاز و نیز در دسترس بودن مصالح
آن، پس از آب، پرمصرف ترین ماده روی زمین به شمار می رود. بتن در همه جا
موجود است و در یکصد سال اخیر، استفاده از آن در ساخت بناهای مسکونی و
اداری، پیاده روها، راه ها و جاده ها و نیز انواع مختلف ساختمان های فنی
عملکردی از قبیل کارخانه ها، پارکینگ ها، متروها، فرودگاه ها، پل ها، سدها،
سیلوها، سازه های دریایی، رآکتورهای اتمی و سازه های مقاوم در برابر
انفجارات و زلزله، مقبولیتی همگانی پیدا کرده است.
چنانچه از عنوان این نوشتار برمی آید، بتن یک ماده متناقض است. بتن با
اینکه تداعی کننده مفهوم سختی است، لیکن در ابتدای فرآیند اختلاط مواد
تشکیل دهنده اش، نرم و روان است؛ اگرچه بتن، بر اساس تعریفی که از آن سراغ
داریم، یک ماده پیوندی و چندرگه است که از اختلاط سیمان، آب، ماسه و مصالح
دانه ای معدنی از قبیل شن یا سنگریزه به دست می آید، اما معمولا به عنوان
یک ماده یکپارچه و دارای شخصیت مستقل در نظر گرفته می شود. بتن شکل ذاتی و
طبیعی بخصوصی ندارد و از این رو باید با استفاده از قالب بندی به شکل معینی
درآورده شود؛ یعنی شکل و بافت نهایی بتن را قالبی که بتن به درون آن ریخته
می شود، تعیین می کند.
بخشی از مطلب
چکیده:
بتن جز مصالحی است که امروزه بیشتر از سایر مصالح در ساختمان انواع بناها
از قبیل پلها، سدها، متروها، فرودگاه ها و ساختمان بناهای مسکونی و اداری و
... به کار برده می شوند..با توجه به اهدافی که از ساخت یک بنا دنبال می
شود،بتن و فولاد به تنهایی و یا به صورت مکمل کار برد پیدا می کنند. بتن در
یک شرایط کاملا متفاوتی با توجه به پارامتر های مختلف از قبیل نوع
سیمان،نوع مصالح و شرایط آب و هوایی تولید و استفاده می شود و عدم اطلاع
کافی از خواص مواد تشکیل دهنده بتن و نحوه تولید و کاربرد آن می تواند
ضایعات جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.
اولین سؤالی که پیش می آید این است با توجه به اجزا تشکیل دهنده بتن فرآیند
ساخت وحمل آن چگونه انجام میشود ودر نهایت به چه روشی اجرا خواهد شد
